KonstanDinos Teotokis (1872–1923)

Konstandinos Teotokis, jedan od najznačajnijih grčkih proznih pisaca s početka XX veka, rođen je 13. marta 1872. godine na Krfu u uglednoj aristokratskoj porodici, čiji su članovi još od XIV veka bili aktivni u politici i diplomatiji.

Osnovnu školu i gimnaziju završio je na Krfu. Godine 1889. odlazi u Pariz, gde na Sorboni sluša predavanja iz filologije, matematike, medicine i hemije, ali studije nikada ne završava. Tokom života učio je mnoge jezike: pored savremenih evropskih (francuski, italijanski, nemački, engleski), poznavao je starogrčki, latinski, hebrejski, staropersijski i sanskrit, što ga je činilo izuzetnim poliglotom i omogućilo mu da prevodi klasike u originalu.

Njegovo stvaralaštvo razvijalo se od estetičke i psihološke proze ka ideološki obojenoj društvenoj literaturi. Njegove kratke priče, objavljivane u časopisima „Tehni” i „Numa”, a kasnije sakupljene u zbirci Letnje priče, realistično i jednostavno prikazuju svakodnevicu na Krfu. Pored proze, bavio se i poezijom i prevodima. Prevodio je Šekspira (Otelo, Makbet, Kralj Lir, Bura), Getea (Herman i Dorotea), Vergilija (Georgike), Lukrecija (O prirodi), Platona (Fedon), sanskrtske drame (Šakuntala, Malavika i Agni Mitra), kao i dela Šilera, Hajnea, Aristofana i Flobera. Njegovi soneti bili su cenjeni po suptilnosti izraza.

Početkom devedesetih godina XIX veka živeo je u Veneciji, gde je upoznao baronicu Ernestinu fon Malovic, sedamnaest godina stariju ženu, s kojom se 1893. venčao, uprkos protivljenju porodice. Iz tog braka dobio je ćerku.

Bio je učesnik nacionalnih i socijalnih pokreta: borio se kao dobrovoljac u Kritskom ustanku 1896. i u Grčko-turskom ratu 1897. godine, gde je predvodio sopstvenu četu. Učestvovao je i u previranjima u Solunu 1916. godine.

Na rodnom Krfu, zajedno sa Kostasom Hadžopulosom i grupom istomišljenika, 1910. godine osnovao je Socijalistički klub i Radničko uzajamno udruženje, koje je delovalo do izbijanja Prvog svetskog rata. Ovim aktivnostima Teotokis se svrstao među prve teoretičare i praktičare socijalizma u Grčkoj. Njegovo zalaganje nije bilo ograničeno samo na klasna pitanja – aktivno je podržavao i pokret za ženska prava, što je u tadašnjoj konzervativnoj Grčkoj bilo retkost i pokazuje širinu njegovog društvenog angažmana.

Nakon Prvog svetskog rata Teotokis je živeo u Atini, gde je radio u Nacionalnoj biblioteci Grčke i povremeno u državnim službama. Godine 1922. oboleo je od raka želuca i povukao se na rodni Krf. Umro je 1. jula 1923. godine, u pedeset prvoj godini života.

Konstandinos Teotokis se ubraja među najvažnije grčke pripovedače prve polovine XX veka. Njegovo delo, prožeto socijalnim temama, realizmom i ideološkim zanosom, osvežilo je grčku etnografsku prozu i ostalo trajno svedočanstvo o njegovom vremenu.